İstanbul, Ankara, İzmir gibi kentlerde yalnız yaşama oranı hızla yükselirken, küçük şehirlerde ve kırsalda hâlâ aileyle yaşama baskın. Ancak bu fark her yıl biraz daha kapanıyor.
Büyük şehirlerde yalnızlık bir tercih gibi görünse de arkasında zorunluluklar var. İş için göç, yüksek yaşam maliyetleri, evlilik yaşının yükselmesi ve güvencesiz çalışma. İnsanlar şehirle birlikte yalnızlaşıyor.
Bu harita bize şunu anlatıyor. Yalnızlık bireysel bir mesele değil, mekânsal bir gerçek. Şehir büyüdükçe bağlar zayıflıyor. Beton artıyor, temas azalıyor.