BEN DESTEKLEYENLERDENİM
Son günlerde çeşitli parti ve sivil kesimin eleştirdiği İnternet ve Sosyal Medya Yasası ile ilgili görüşlerimi beyan etmek istiyorum.
Tüm dünyada olduğu gibi Batmanda da sosyal medyayı kullanım oranı çok fazla yüksek.
İnsanlarımız sosyal medyaya adeta adapte olmuş durumda.
Herkesin hatta çocukların dahi elinde telefonla olup bitenleri ya okuyor ya da paylaşıyor.
Farz edelim biri yalan ve kasıtlı olarak bir olumsuz bilgi paylaştı, bundan dolayı bir kavganın, bir olayın olmaması mümkün mü?
Sosyal medyada tartışıp sonra çıkan kavga ve cinayetler haberlerde sıkça yer almaktadır.
Bana sorarsanız yalan haber yayanlar cezalandırılmalıdır.
Bakınız, sosyal medya bazen nasıl bir galeye sebep olabiliyor.
İnsanlar doğru olmayan bir bilgi ile ya töhmet altında bırakılır ya da suça itilir.
Sosyal medyadan zarar görenler yok mu?
Bu sosyal medya doğru kullanılmadığı zaman insanları birbirine bırakacak kadar etkili olabiliyor.
Sosyal medya paylaşımları yüzünden birbirini öldürenler, kandıranlar, küsenler, darılanlar, kaçanlar…
Anlayacağınız gibi sosyal medyanın tahrip gücü çok yüksek.
Kamuoyu oluşturma, yardımlaşma ve daha güzel alanlarda da kullanılabilen ama genelde kötü amaçlara araç edilen sosyal medyanın bizce dizginlenmesi lazım.
Tüm bu gelişmelerin ve kolaylaştırıcı etkilerin artışıyla, insan ilişkileri ciddi yaralar almakta. Özellikle günümüzün yaygın olarak kullanılan sosyal paylaşım siteleri sayesinde insanlar sosyalleştiğini düşünürken, aslında asosyalliğe doğru adım atıyorlar, farkında değiller. Gittikleri yerlerden, yanında bulunan kişilere, yedikleri yemeklerden, yaptıkları işlere kadar bir çok şeyi insanlarla paylaşma iç güdüsüyle hareket etmeye başladılar. İstemsiz bir şekilde, güncelledikleri durumların ‘beğen’ilme arzusuyla yanıp tutuştular. Yapılan araştırmalar da gösteriyor ki; sosyal paylaşım siteleri aslında insanların psikolojisini olumsuz yönde etkiliyor. En iyi bildiğimiz bağımlılık yapan maddelerin başında gelen; sigara, alkol ve uyuşturucu maddelerinin arasına, sosyal paylaşım sitelerine bağımlılık maddesi de ekleniyor haliyle. Yine yapılan araştırmaların sonucunda, internetten uzaklaştırılan insanların, tıpkı alkol, sigara ve uyuşturucu gibi bağımlılık yapan maddeleri bıraktıklarında vücutlarında meydana gelen tepkileri gösterdikleri gözlemliyorlar. Agresiflik, depresiflik, insanlarla iletişim kuramama vs.
Sosyalleştiğimizi düşünürken, aslında asosyalleşiyoruz. Dikdörtgen ekranın karşısında, oturduğumuz o koltuklarımızda rahatımızı düşünürken, bünyemiz bundan fazlasıyla olumsuz etkileniyor, ama fark edemiyoruz. İnsanlarla iletişimimiz sadece yazıdan ibaret olmaya başlıyor. Konuşma adına gösterdiğimiz çaba, devede kulak kalıyor. İnsanlar yüzyüze konuşmaya hasret kalıyoruz. Ve ne vakit insanlarla karşı karşıya gelsek, konuşamamaktan yakınıyoruz Çünkü hayatlarımız sadece internetten, sosyal ağlardan ibaretleşiyor. Önce hâl hatır faslıyla başlayıp ardından bir iki çeşit farklı konulardan bahseder olsak da, konular yine dönüp dolaşıp, aynı noktaya geliyor. Karşımızdakinin sosyal paylaşım sitelerindeki aktivitelerinden, gittiği yerlerden, yazdığı sözlerden paylaştığı videolara kadar didik didik konuşuluyor. Bu da yetmezmiş gibi, sanal dedikodular da birbirini takip ediyor. Beğendiği, hoşlandığı kişiyi gösterip, yazdıklarından ve yaptıklarından açıyorlar sohbetleri. Kısaca sohbetler bozuluyor, muhabbetler koyulaşmak yerine, açıklaşıyor, sıradanlaşıyor.
İnsanlar sosyalleşmekten uzaklaştıkça, uzaklaşıyor, ama kimse fark etmiyor. Herkes birbirini uyarıyor ama dönüp de aynaya bakmıyor. Herkes dünyayı, sanal alemden kurtarıyor gerçek dünyadan koptukça kopuyor. Canı bile yansa, acısını önce sanal alemde paylaşıyor. Duygular köreliyor, duygular can çekişiyor.
Bu nedenle ben bu yasayı destekleyenlerdenim…