İNSAN UMUTSUZ MUTLU OLAMAZ

 Her insanın düşüncesidir veya aklındaki bir fikirdir ya da kalbindeki bir duygudur.  Sabah uyandığında bu düşünce, fikir ve duygu ile uyanır. Güne öyle başlar. “Tozpembe bir mutluluk” derler. Tozpembe bir hayat mı diyorlardı. İşte o.

İnsan tozpembe bir hayat umar ve bekler. Özellikle her sabah. Bir de “tozpembe görmek” diye bir deyim var.

Türk Dil Kurumu Sözlüğünde “tozpembe görmek” deyiminin karşılığında şu açıklama vardır. “Aşırı iyimser olmak, hemen her aksaklığı, üzücü durumları iyimserlikle karşılamak.”

Evet, iyimserlik aşırı olarak nitelense de bizlere düşen “tozpembe bir mutluluk düşlemektir.”

“Tozpembe mutluluk” derken kastımız, “insanın bir gün öyle bir hayata, yani Dünya’da bir uyandığında mutluluk içinde adeta uçtuğu ve her şeyinin tam olduğu bir hayata kavuşacağına olan inancı ve umududur.”

Gerçekten insan umutsuz yaşayamaz. Ya da daha doğru deyim şu: “İnsan umutsuz mutlu olamaz.”Nerede mutsuz biri varsa, aynı zamanda umutsuzdur.

İnsan gerçekten “umutla yaşar.” Yelkenli bir gemi için rüzgar neyse, insan için umut odur. Bir yelkenli gemiyi, rüzgar limana çıkartır. İnsanı da umut, güzel günlere çıkartır.

Gerçekten de güzel bir güne uyanmak, her şeyin güzel olmasını beklemek insana mahsus bir özelliktir. Bu özellik. Allah vergisi bir fikir ve duygudur. Bir sabah uyanmışsın her şey güzel olmuş.

Hayata tozpembe bakmak budur. Hayata tozpembe bakmak muhteşem bir duygudur. Tabi burada şu sanılmasın. Yani hiç çalışmadan ve proje ile planı olmadan, bir hedef edinmeden “hayata tozpembe bakmak” olmaz.

Planın, projen olacak, hedefin olacak ve bu hedef için çalışırken hayata umutla “tozpembe” bakacaksın.

Tozpembe mutluluk huzurdur, güvendir ve güzel bir şeydir.

Hepimiz bu Dünya’da ve Ahirette tozpembe bir mutluluk isteriz. Olur inşallah.

“Tozpembe mutluluk” insanoğlu için  bu Dünya’da  huzurdur, umuttur, güzelliktir, sevgidir, barıştır, afiyettir, sağlıktır, izzettir, iffettir, bol rızıktır, mutlu bir ailedir, çıkarsız ve samimi dostluklardır.

Tozpembe mutluluk Ahirette “Cennet’tir.”

Bir sabah bunları yazıyorum ve düşünüyorum. Bunları umut ediyorum her sabah. İki cihanda da olur inşallah.

Umut Allah’tan, umutsuzluk şeytandandır. Dünya’daki bunca zorluğa ve çileye rağmen umut ediyorum.

Bir sabah güzel günlere uyanacağımı düşünüyor ve hatta buna gönülden inanıyorum. Dua ediyorum. Kabul olur inşallah.

Bunun için şiirler yazıyorum.

BİR SABAH UYANMIŞSIN

Bir sabah uyanmışsın.

Sabah bir başka.

Çiçekler bir başka.

Çiçekler bir başka kokuyor.

Kırlar boyunca.

Bir sabah uyanmışsın.

Sabah bir başka.

Kuşlar bir başka.

Kuşlar bir başka uçuyor.

Bir sağa, bir sola.

Bir sabah uyanmışsın.

Sabah bir başka.

Güller bir başka.

Güller bir başka açıyor.

Gün boyunca.

Bir sabah uyanmışsın.

Sabah bir başka.

Bülbüller bir başka.

Bülbüller bir başka şakıyor.

Daldan dala.

Bir sabah uyanmışsın.

Sabah bir başka.

Irmaklar bir başka.

Irmaklar bir başka akıyor.

Dağdan dağa.

Bir sabah uyanmışsın.

Sabah bir başka.

Çocuklar bir başka.

Çocuklar bir başka bakıyor.

Umutla.

Bir sabah uyanmışsın.

Sabah bir başka.

İnsanlar bir başka.

İnsanlar ne ürküyor, ne korkuyor.

Yaşıyor huzurla.

Bir sabah uyanmışsın.

Güneş bir başka.

Güneş bir başka doğuyor.

Dağlar ardında.

Bir sabah uyanmışsın.

Uyanmışsın aşka.

Bir sabah uyanmışsın.