TOPLU SÖZLEŞMEDE DEĞİŞİM ÇAĞRISI

Yerel yönetim emekçilerinin taleplerinin kamuoyuyla paylaşıldığı açıklamada, mevcut toplu sözleşme sisteminin işlevsiz ve göstermelik olduğu vurgulandı.

Açıklamada, yürürlükteki TİS sisteminin kamu emekçilerine ciddi kazanımlar sağlamadığı, grev hakkı içermeyen yapının uluslararası standartlara aykırı olduğu belirtildi. Sendika temsilcileri, grevli ve özgür toplu pazarlık düzeni talep ederek, toplu sözleşme sürecinin işyeri düzeyinde, tarafların eşit koşullarda yürütülmesi gerektiğini savundu.

Yerel yönetimlerde yaşanan siyasal müdahaleler, kayyım atamaları ve bütçe kısıtlamaları da eleştirilen açıklamada, belediye çalışanlarının maaşlarının düzensiz ödendiği, sözleşme haklarının budandığı ifade edildi. Yerel yönetimlerde kadro, liyakat ve ücret politikalarında adalet çağrı sı yapıldı.

Sendika, yerel yönetim emekçilerinin sosyal, mali ve özlük haklarını içeren 14 maddelik talepler listesini de kamuoyuna sundu. Talepler arasında grev hakkı, ek ödemelerin maaşa yansıtılması, vergi adaleti, liyakate dayalı atamalar ve tüm çalışanların düzenli maaş alabilmesi gibi konular öne çıktı.

İŞTE 14 MADDELİK TALEP LİSTESİ

1. 1. Grev hakkını içeren gerçek bir toplu sözleşme düzeni ile bununla bütünleşik bir şekilde yerel yönetimler başta olmak üzere tüm özerk bütçeli kamu kurumlarında işyeri düzeyinde, tarafların eşit koşullardaki pazarlığına dayanan, herhangi bir şarta, kısıtlamaya tabi olmayan özgür toplu sözleşme düzeni kurulmalıdır.
   2. Yerel yönetim emekçilerinin belediyelerdeki işyeri toplu sözleşmelerine müdahalelere son verilmeli bu amaçla 4688 sayılı yasanın toplu sözleşme hakkını fiilen kullanılmaz hale getirmeyi amaçlayan içeriği, kamu emekçilerinin toplu sözleşme ve grev hakkını herhangi bir şart ve kısıtlamaya tabi olmadan özgür biçimde kullanımını sağlayacak biçimde topyekûn değiştirilmelidir.
   3. Kamu zararı ve Sayıştay zimmetleri iptal edilmelidir.
   4. Kamuda tazminat veya başka adlar altında yapılan tüm ek ödemeler kazanılmış hak olarak aylık maaşlara dahil edilmeli, emeklilik ikramiye ve maaş hesaplarına sayılmalıdır.
   5. Tüm kamu emekçilerine insanca bir ücret, iş ve yaşam güvencesi sağlayan çalışma koşulları ve düzeni ile sosyal hukuk devlet ilkesinin gereği olarak hukuka aykırı ve keyfi uygulamalara son verilmeli ve bu kapsamda tek taraflı yayınlanan KHK’larla bir gecede hukuksuz bir şekilde ihraç edilen kamu emekçileri tüm haklarıyla birlikte görevlerine iade edilmelidir.
   6. Emekçilerin zaten yetersiz olan ücretlerinin yıl içinde kademeli olarak daha fazla kesintilere neden olan vergi kesintilerine son verilmeli, mevcut düzende temel olarak ücretli çalışanlardan yapılan kesintilere dayanan gelir vergisi sistemi top yekûn değiştirilerek, emekçiler lehine adil ve adaletli bir vergi sistemi oluşturulmalıdır.
   7. Kamu emekçilerinin yıllık izinlerinin hafta sonuna denk gelen günlerinin toplam yıllık izin süresinden sayılmaması için düzenleme yapılmalıdır.
   8. 2023 Ocak ayında yürürlüğe giren 3600 ek gösterge düzenlemesinden yararlanmayan yerel yönetim emekçilerinin büyük çoğunluğunun yaşadığı bu adaletsizlik giderilmeli, bu amaçla istisnasız bir şekilde 1. dereceye gelmiş tüm kamu emekçileri 3600 ek göstergeye çıkartılmalı; mevcut durumdaki tüm ek ödeme oranları da kadro ve unvan farklılığı ile yetki ve sorumluluk ağırlığı temelinde kademeli bir şekilde yükseltilmelidir.
   9. Özellikle belediyelerde daha çok yaşanan belediye yönetimlerinin çalışanlara yönelik yandaşlık dayatmaları ve bu kapsamda “sadakate”, partizanlığa göre yapılan kadrolaşmaların önüne geçilmeli; iş alımlardan görevlendirmelere kadar liyakat, eğitim ve emeğe göre objektif kriterler uygulanmalı, mülakat uygulamalarına son verilerek tüm kurumlarda şeffaf ve tarafsız test usulü görevde yükseltme sınavları düzenli bir şekilde yapılarak tüm kamu çalışanlarının görevde yükselmeleri ve kariyer gelişimleri ayrımsız bir biçimde buna göre gerçekleştirilmelidir.
   10. Ülkemizde halen birçok belediyede çalışanlar aylık ücretlerini düzenli bir şekilde alamamakta bu nedenle ciddi mağduriyet içinde yaşamaktadırlar. Bu sorunun çözümüne ilişkin belediyelerin tekil çözümlerinin ötesinde tüm belediyeleri kapsayan kurumsal ve genel bir çözüm geliştirilmelidir.
   11. Zabıta ve itfaiye emekçileri yaptıkları görevlerin zorluğu ve özel nitelikleri göz önüne alınarak zabıta hizmetleri sınıfı ve itfaiye hizmetleri sınıfı şekilde iki ayrı özel sınıfta yer almalı, zabıta ve itfaiyecilere meslek statüsü sağlanmalı; maktu mesai gibi çalışma koşullarına bağlı yapılan tüm ek ödemeler belediye meclislerinde belirlenmeli ve itfaiyecilere yıpranma payı uygulamasındaki keyfiyete son verilmelidir.
   12. Sözleşmelilerin kadroya geçirilmesi düzenlemelerine dahil edilmeyerek kadrolu ve güvenceli çalışma hakkı yıllardır gasp edilen belediye şehir tiyatroları emekçilerinin hepsi ayrımsız bir şekilde kadroya alınmalıdır.
   13. Yerel yönetimlerde çalışan uzman, mühendis, tekniker, teknisyen kadrolarında istihdam edilen kamu emekçilerinin kendi kadrolarıyla alakasız işlerde çalışmasına son verilmeli, bu emekçilerin hak ettikleri kadroya uygun işlerde çalışması güvenceye alınmalı, ücretleri arıttırılmalıdır. 
   14. Yerel yönetimlerde çalışan “sanat tarihçisi” unvanlı kadrolarda bulunan emekçilere emsali personel ile aynı özel hizmet tazminatı, ek ödeme, arazi tazminatı ve ek gösterge hakları verilmelidir.

Açıklama, “Hak verilmez, mücadele ile alınır” vurgusuyla yerel yönetim emekçileri birleşik mücadeleye çağrılarak sona erdi.