Anneler , babalar, Engelliler , kadınlar, işçiler, işsizler, eltiler…
Yılın içinde 365 günde 1 kez hatırlanmak…
Batmanın adeti gereği internetten bakılır takvime, o gün kimin günü kutlanıyorsa hazır mesajlar “kopyala-yapıştır” ile bir word metninin içine yerleştirilir, altına “falan kurumun müdürü, falan partinin başkanı, falan oda başkanı” diye eklenir, daha sonra tüm basın kuruluşlarının toplu mailine atılır ve manşet olmazsa da ilk sayfada haberi çıkar.
Yine böyle bir güne girdik.
Engellilere ait park alanına park edip bize “engelliler günü kutlu olsun” diye lütfen haber veya mesaj göndermeyin.
Ülkemizde maalesef önemsenmeyen bir gün.
Herkes engellilere nasıl iletişim kurulacağını o kadar iyi biliyor ki ülkemizde hatırlanmasına bile gerek görmüyorlar.
Televizyonda bir programda engelli görünce mum kesilip "evet, evet engelliler yaşamımızın bir parçası, hı hı" dediğinizi biliyorum canlar.
Mesela o kaldırımı yaparken “tekerlekli sandalye ile biri nasıl geçer” diye düşüneceksin.
O merdiveni yaparken engelli vatandaş ı yok saymayacaksın.
Görme engelli vatandaş için yaptığın yollardaki zamazingolar ağaçla ya da duvarla sonlanmayacak.
Sadece kendi haline şükretmek gerektiği zaman hatırlanan engelliler için düzenlenmiş özel hafta olmasın.
Nasıl olsa başınıza gelmedikçe belki de takmayacaksınız, boşu boşuna bu hafta takviminizi işgal etmesin.
Ha kaçınızın umurunda orası da ayrı ya, neyse.
