KELİMELERİN YOL ARKADAŞI DİJİTAL ZEKA

Eskiden bir haber yazmak için günlerce sahada gezerdik. Not defterleri, ses kayıt cihazları, sonra oturur daktilonun başına, ya da daha yenilerde bilgisayarın karşısına geçerdik. Cümleleri evirir çevirir, içimize sinene kadar uğraşırdık. Her şeyin eliyle yapıldığı, sabrın ve zamanın temel sermaye olduğu günlerdi onlar.

Şimdi ise bir tuşla paragraflar çıkıyor karşımıza. Sadece haber mi? Duyuru metinleri, sosyal medya içerikleri, analizler, sunumlar, ödevler... Hatta bazen, “Bugün ne yazsam?” diye düşünürken, yazının kendisiyle birlikte fikri de geliyor. Nasıl mı? Elbette yapay zekâ sayesinde.

Yapay zekâ artık hayatın her yerinde. Sadece teknoloji ofislerinde değil, öğretmenlerin sınıfında, öğrencilerin ödevinde, gazetecilerin klavyesinde, kamu görevlisinin sunumunda, sosyal medya yöneticisinin ajandasında… Özellikle içerik üretimiyle uğraşanlar için, bu yeni dijital yardımcı adeta bir yol arkadaşı gibi.

İtiraf edeyim, bu köşe yazısının son rötuşlarını da ona yaptırdım. Yazdım, düzenlettim, bazı yerlerini sildim, yeniden sordum, tekrar yazdık. Bir editör gibi çalıştı, yorulmadan, alınmadan, sabırla. Evet, elbette son dokunuşu, yüreğimle ben yaptım. Ama artık biliyorum ki elimde güçlü bir araç var.

Tabii burada bir soru da kendiliğinden geliyor: Ya özgünlük? Ya duygu? Ya insan eliyle üretmenin hazzı?

Şöyle düşünüyorum: Yapay zekâ, kalemimizi elimizden almıyor. Aksine daha iyi yazabilelim diye kalemi sivriltiyor. Tıpkı matbaanın kitapları yok etmediği, fotoğraf makinesinin ressamları ortadan kaldırmadığı gibi... Her yeni araç, insanın üretimini biçimlendiriyor ama özünü değil.

Bundan sonrası biraz da bizim elimizde. Zekâyı yapaylaştırmak kolay, ya kalbi? Kalbi olan yazılar hâlâ kıymetli olacak. Çünkü hiçbir algoritma, annesini kaybeden bir evladın sızısını, bir memleket sevdalısının hasretini, bir öğrencinin heyecanını tam anlamıyla hissedemez. Ama o duygulara biçim vermek için iyi bir yardımcı olabilir.

İçerik üretmekle uğraşan herkese tavsiyem: Yapay zekâdan korkmayın. Onu tanıyın, deneyin, öğrenin. Kaleminizin ucunda bir güç gibi görün onu. Ama unutmayın, yazının ruhu hâlâ sizsiniz.