MAHALLELERİNİZE SAHİP ÇIKIN

Her mahallenin bir hikâyesi vardır. Çocukların oyun oynadığı sokak, yaşlıların kapı önünde soluklandığı taş, gençlerin umutla baktığı evler… Bu hayatın tam ortasında duran kişi muhtardır. Muhtar sadece resmi evrakla ilgilenmez; mahallenin gözü, kulağı ve vicdanıdır.

Gençliği tehdit eden en büyük tehlikelerden biri uyuşturucu. Bu illetle mücadelede en ön safta durması gerekenler muhtarlardır. Mahallesinde kim nerede, hangi genç hangi çıkmazda dolaşıyor, en iyi bilen odur.

Uyuşturucu belası artık kapımızın eşiğinde değil, evimizin içine kadar sızmış durumda. Gençlerimizi zehirleyen bu tehdide karşı herkesin sorumluluğu var ama en büyük görev muhtarlara düşüyor.

Bir annenin sessiz çığlığını, bir babanın çaresizliğini, bir gencin kayboluşunu ilk fark eden muhtar olmalıdır. Bu mücadelede ön cephe, muhtarın evinin kapısıdır. Eğer bir sokakta uyuşturucu satılıyorsa, orada muhtarın da sorumluluğu vardır.

Artık bahane zamanı geçti. “Uyuşturucuya hayır” diye sadece fotoğraf vermek yetmez. Mesajın arkasında durmak, her gün takip etmek ve gerekirse polisin kapısını aşındırmak zorundasınız.

Her muhtar kendi mahallesine sahip çıkacak. Sokağında, parkında, kahvesinde, okulunun önünde kim var, ne yapıyor bilecek. Satıcıya göz açtırmayacak ve “Benim işim değil” diyerek geri durmayacak. Çünkü bugün sahip çıkmazsanız, yarın o mahallede bir evin kapısı kara haberle çalınır.

Uyuşturucuya karşı mücadele sert bir duruş ister. Gerekirse gece devriyesi gibi dolaşacak, gerekirse kaymakamı, polisi, basını harekete geçirecek. En önemlisi, mahallelinin yanında olduğunu hissettirecek.

Uyuşturucu ile mücadele sadece polisin, öğretmenin veya ailenin görevi değildir. Bu topyekûn bir mücadeledir. Muhtar, mahallesinin ilk kalesi olarak öne çıkacak. Kale sağlam olursa, içerideki çocuklarımız güvende olur.

Artık muhtarların harekete geçme vaktidir! Mahallenize sahip çıkın, yoksa uyuşturucu satıcıları ele geçirecek.

Tercih sizin…