HER ÇOCUK ÖZELDİR…

 Dünyanın en değerli varlığına sahip olan sevgili Anne -babalar;

Çocuklarınız sizlerin en değerli hazinelerinizdir ve en özel parçalarınızdır. Çocuğun doğumuyla birlikte başlayan çocuk yetiştirme süreciniz neredeyse yaşam boyu devam eden bir süreklilik arz etmektedir.

Çocuk yetiştirme sürecinde her anne-baba kendi çocuğun belirli davranış kalıplarını benimsemesi ve onlar için biçtikleri rollere bürünmelerini istemekte ve beklemektedirler. Belki de hemen hemen tüm ebeveynler, çocuklarının yarınlarının bu planlama doğrultusunda şekillendirilmesini arzu etmektedirler. Elbette bu çocuğu şekillendirme ya da belirli kalıplar ve sınırlar dâhilinde hayat yolcuğu tasarlama düşüncesi zannedildiğinin aksine pek kolay olmayan bir süreçtir. Sürekli dinamik olan çocuk zihni baskıya, zorlamaya ya da emri vaki yapılan iş ve işlemlere maalesef direnç sergilemektedir. Ebeveynler çoğu zaman çocukları için gelecek planlaması yaparken onları cansız bir varlık ya da programlanmaya hazır bir robot olarak düşünmektedirler. Anne-babalar elbette çocukları için en güzelini düşünürler ve düşlerler; ancak çocuklar kendileri hakkında yazılıp-çizilen bu planın parçası olmak istemeyebilirler. Tam da bu noktada çatı şma ortaya çıkmakta, anne-baba yaptığı fedakârlıkları ve ödediği bedelleri dile getirirken, çocuk bunu “yüzüne vurulması” olarak algıladığı için tartışma alevlenmekte ve aile içindeki tansiyonun yükselmesine yol açmaktadır.

Çocuk yetiştirme sürecinin dinamik bir yapıda olduğu Günü müzde ebeveynlerin her şeyi kontrol altında tutması ve dışarıdan çocuğa motivasyon sağlaması her zaman mümkün olmayabilir. Hal böyle olunca çocuğa sorumluluk kazandırmak, içsel motivasyonunu artırmak, mücadele azmini artırmak, çocuğa hayatın her alanında rehberlik etmek daha sağlıklı bir yöntem olacaktır. Örneklendirmek gerekirse; içerisinde civcivin bulunduğu bir yumurta dışarıdan kabuğu kırılıp civcivin çıkması sağlandığında yavru zarar görebilir ve uzun süre yaşayamayabilir. Civciv kendi azmi ve mücadelesiyle yumurtayı içeriden kırıp, emek sarf edip kabuğun dışına çıkmayı başardığında artık hayata hazır demektir.

Her çocuk özeldir ve potansiyelleri birbirinden farklıdır. İlgi alanları, düşünme ve düşünce tarzları, dünyaya bakışları ve hayata algılayışları, zekâ alanları farklı farklı olan çocuklar için tek bir doğru yol ve yöntem de önermek pek sağlıklı olmayacaktır. Öncelikle çocuğu tanımak, güçlü ve zayıf yönlerinin farkında olmak sürecin sağlıklı işlemesi adına son derece kıymetlidir. Bu bağlamda yazılarımda ve seminerlerimde sık sık aile toplantılarının önemine değinmekteyim. Birbirinizi dinlemeden, anlayış zemininde buluşmadan maalesef anlaşma imkânı bulamazsınız. Baskı ve korkutma ile çocuk üzerindeki hâkimiyetinizi sürekli sağlayamazsınız. Çocuğun saf ve temiz olan duygu dünyasına korkunun getirdiği kaygıyı ve yalanı bulaştırabilirsiniz. Bu da aranızdaki duygusal bağların zarar görmesine yol açabiliriz.

Çocuğun başarısının ve potansiyellerin önündeki engeller de kimi zaman yapılan acımasız kıyaslamalardır. Kendisinden daha başarılı bir örnek karşı sında ezilen ve küçük düşürülen çocuk, başarısızlığı kabullenebilme ve artık ne yaparsa yapsın değişemeyeceğini düşünmektedir. Her çocuk özeldir derken kastedilen de budur. Her çocuğun öğrenme hızı farklı olabilir bunu kabullenip çocuğa o şekilde yaklaşmak, potansiyelin farkında olarak ona göre bir plan-program hazırlamak son derece önemli olacaktır.

Her anne-babanın çocuğunun gelişime üzerine beklentiye girmesi ve bir takım talepleri olması elbette pek tabiidir. Bu kararların ortak akıl ile alınması, çocuğun duygu ve düşüncelerine önem verilmesi, çocuğun desteklenmesi ve kararlarından dolayı da çocuğun sorumluluk alması beklenen bir durumdur. Çocuk bu sayede daha öz güvenli ve potansiyellerinin daha fazla farkında olacaktır. Bu süreçte hatalar ya da istenmeyen durumlar oluşsa bile dönütlerle, yeni yöntem ve metotlarla planlamalar daha sağlıklı olacaktır.