Dinimiz tefecilik sektörünü yasaklayıp tefecilik dışında, dört ticaret şeklini tembih ederek insanın bu dört nesneden birini yapmasını tavsiye etmiştir.
Bunlar ilim, sanat, ticaret ve ziraattır. Yani sen ya âlim olacaksın ya ticaret yapacaksın ya sanat öğreneceksin ve ya ziraat yapacaksın. Bunların birisini icra etmezsen avare olursun, sokakta kalırsın hatta kendine, ailene devlete ağır yük olursun.
Binaen aleyh mezkûr dört ticaretin haricinde olan tefecilik hastalığına kapılma, yani tefecilik sanatına maruz olma, dünya ve ahrette helak olursun. Zira tefecilik hırsızlıktan ve faizcilikten daha zalimane, tehlikeli ve haramdır. Hatta tefecilikle kazanılan mal faiz ve hırsızlık ile kazanılan maldan daha çirkin ve haramdır.
Ezcümle tefeci zalim bir kapitalisttir, tefecilik dince haram ve yasak olduğu gibi kanunca da yasaktır. Bu suça tekabül edecek şekilde[16] TCK'nin 241. maddesinde düzenlenen “tefecilik suçu” ise aşağıdaki şekildedir: “Tefecilik Madde 241- (1) Kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para veren kişi, iki yıldan beş yıla kadar hapis ve beşbin kadar adlî para cezası ile cezalandırılır.”
Bundan ötürü idarecilerin tefecilik yapan insanları uyarmaları uyarı dinlemeyince cezalandırmaları farzdır.
Hakka namzet ol.