AK Parti Genel Başkanı ve Cumhurbaşkanı Sayın Recep Tayyip Erdoğan’ın 2002 yılında AK Parti’yi iktidara taşıdığı günden beri ilmek ilmek işlediği, sabırla işlediği “Terörsüz Türkiye” yolundaki önemli bir eşik PKK’nın silah bırakma kararını duyurmasıyla birlikte aşılmış oldu.
Cumhur ittifakı ortağı Devlet Bahçeli’nin 22 Ekim 2024’te yaptığı tarihi çağrının ardından Abdullah Öcalan’ın çağrıya karşılık vermesi ile terör örgütü PKK kongresini toplamış ve kendini feshetmiştir.
1978’de kurulan PKK’nın bugün itibariyle silah bırakarak örgütü feshetmesi ile artık “Terörsüz Türkiye” hedefinin önünde Allah’ın izniyle hiçbir engel kalmamıştır.
Böylece Türkiye’nin 40 yıldır sırtında bulunan terör kamburu sökülüp atılmış olacak.
Ortadoğu’yu kan gölüne çeviren katil İsrail’in anne karnındaki bebekleri dahi gözünü kırpmadan katlettiği, pervasızca saldırılarını sürdürdüğü ve gözünü bölgeye diktiği bir süreçte yaşanan bu gelişme ile artık bu topraklara göz koyan herkesin hevesini kursağında bırakmıştır.
Bin yıllık Türk-Kürt kardeşlini bozmaya çalışan, örgütler eliyle kardeşliğimizi bozmaya çalışan, et ve tırnak gibi bir olan Türk-Kürt kardeşliğini baltalamaya çalışan emperyalist güçlerin, Siyonistlerin tüm hayalleri başlarına yıkılmıştır.
Türk-Kürt kardeşliğinin önünde artık hiçbir engel kalmamıştır, artık et ve tırnak tam anlamıyla birbiriyle kaynamış oldu.
Peki, kaybeden kim oldu dersiniz; kaybeden katil Netenyahu oldu, kaybeden Siyonizm’in uşakları oldu, kaybeden emperyalist güçler oldu, kaybeden masum insanları maşa olarak kullananlar oldu, …oldu, … oldu!..
Artık 40 yıldır akan kan ve gözyaşı dönemi kapandı,
Kazanan 783 bin kilometrekare içerisinde yaşayan 80 milyon oldu, kazanan kardeş halklar oldu, kazanan Diyarbakır annelerinin eyleminin fitilini ateşleyen Hacire anne oldu, kazanan evlatları için Diyarbakır’ın göbeğinde çadır kuran Diyarbakır anneleri oldu, kazanan Türk ve Kürt anneleri oldu, kazanan Ortadoğu halkları oldu, kazanan Suriye, Irak, Arakan, Pakistan, Gazze ve daha nice İslam beldeleri oldu!..
En önemlisi de bu süreç her ne kadar biri Ardahan Üniversitesi Çağdaş Türk Edebiyatı Bölümü 3. Sınıfta okuyan kızı Tuğba olmak üzere iki evladını kaybeden ve aktif gazetecilik yaptığım dönemde kendisiyle röportaj yaptığım sırada “çocuklarımın işi kalemleydi, silahla değil, artık sözün bittiği yerdeyiz”. diyen Nafiye Karaer annenin evlatlarını geri getirmeyecek ama bir nebze de olsa artık ne Türk ne de Kürt anaların ağlamayacak olması ona teselli olmuştur.
Bu saatten sonra her birimize düşen görev, bu sürecin sağlıklı bir şekilde yürümesi için gerekirse gövdemizi taşın altına koymamız gerekiyor.
Bu sürece el birliğiyle sahip çıkmamız gerekiyor.
Bize bugünleri gösteren ve Katyun Dağı’ndan Şam’a baktıran Allah Zeytun Dağı’ndan Kudüs’e bakmayı da nasip etsin inşallah!
Bu sürecin hepimiz içi hayırlı olmasını diliyorum.