Sevgili dostlar
2020 benim ve herkes için evde geçti.
Virüs bizi depresyona itti diyebilirim.
Ne baharı yaşayabildik ne yazı, ne sonbaharı nede kışı!..
Hala rahat değiliz toplum olarak diken üstündeyiz.
Haberler pek içimizi rahatlatmıyor.
2021’de sanki 2020 gibi pandemi ve kısıtlamalarla geçecek gibi gözüküyor.
Huyumuz değişti, neşemiz kalmadı her seferinde bize öğütlenen “sev sarıl”ın yerini şimdi “anne’den bile uzak dur” diyor bilim adamları, din adamları devlet adamları ve akil adamlar.
Bu böyle devam ederse insan olarak agresif bir hal alacağız.
Sadece bir değil tüm dünyada sıkıntılar bir kartopu gibi hergün büyümekte bir sürü insan mağazaların, lokanta, işletme, avm’lerin kapanması nedeni ile işsiz kalınca protestolar isyanlar hergün televizyonda izlediğimiz haberler.
Yaşanan bunca sıkıntıya birileri çıkıp işte yaşadığımız hayatın bir sonucu olarak Allah ın insanlığı cezalandırdığı bazı kesimlerce dile getirilmekte, bu da benim gibi birini üzmekte zira bu dünyada yanlış yapanda var doğru işler yapan da herkesi aynı kefeye koymak kötü görmek ne kadar doğru bunu size bırakıyorum.
Eskiden planımızı kendimiz yapar tarih alır uygulardık.
Şimdi bu imkansız çünkü yarını kimse tahmin edemiyor.
Bu belirsizlik başta özel düğün nişan aile toplantısı gibi güzel şeyleri rafa kaldırdı, ardından ticari işleri de sekteye uğrattı.
Durağan bir ekonomi de tüketimi, tüketim’de enflasyonu körüklüyor kah dolar yükseliyor kah altın kah temel gıda maddeleri.
Toplum olarak bu gidişattan memnun değiliz.
Her konuşmamızda pandeminin getirdiği hayat pahalısı konuşuluyor, hesaplar yapılıyor bu süreçten bir an önce çıkabilmek için Allah'a eller açılıyor dua ediliyor.
Herkeste bir bu durumda ne yapılacağı ile ilgili bir reçete şöyle olsa böyle olur bu yasak gelmeli bu kalkmalı.
Ama bu süreçte ömrünüzden geçen günler de geçmeye devam ediyor.
2020’de bir çok kişi nerdeyse 7 aydır evden dışarı ya çıkmadı yada bir iki kez dışarı çıktı, korona korkusu sürecin belirsizliği ve pozitif olma korkusu bizi eve kapattı.
Şimdi bir baktım Aralık ayına birkaç gün kalmış yani koca bir yıl bol boş geçmiş geçecek.
Tabi parası olan için zamandan başka bir kayıp olmazsa da ,günlük kazanç sahipleri ve tüccar esnaf bir hayli etkiledi.
Kimi işini kaybetti kimi dükkanını kimi geleceğini.
Zamanda olsa kazançta olsa kayıp, kayıptır.
Biz 2020’yi koranaya kurban verdik hiç suçumuz yokken küresel bir virüsün esiri olduk.
Bu belki kaçınılmazdı ama birimde hatalarımız yok diyemem hani büyük hatalar yaptık yapıyoruz ve bu yüzden bir çok değeri maalesef kaybediyoruz.
Bu da bizim acı reçetemiz.
Olan oldu demekten başka çaremiz yok.
Aşı ve ilaçlar hazırlanıyor deniyor inşallah aşı bu virüsü durdurur ve biz toplum olarak eski neşemizi bulur işimize gücümüze bakarız.
Ama şimdilik dedim ya bazı alışkanlıklarınızı rafa kaldırıp yeni normalleşmeye ayak uydurmalıyız, bunu yapmadığımız her dakika eski normalleşme hayatımızdan bizi uzaklaştıracaktır.
Şu an bize sabır ve dikkat gerekiyor.
Bunu başaramasak sıkıntılara kısıtlamalara göğüs germek zoruna kalırız.
Dedim ya depresyondayız bir çoğumuz şu yada bu şekilde istediklerimizi yapamıyoruz şu aralar.
İnşallah atlatırız diyelim ve yazımıza noktayı koyalım.
Allah yar ve yardımcımız olsun…