Sevgili okurlar
Yaşam denen şu kısacık çizgide bazılarımızın başına öyle hadiseler gelir ki acısı insanı derinden etkiler.
İnsanoğlu vicdanı ile muhasebe ederken bulur kendini, dünya bir yana kendini de bir yana koyar buna psikolojide yaşam çizgisi denir, ve bu kişiler fark edilip tedavi olmasa hayatın içinde kalması mümkün olmuyor ya kendine zarar veriyor yada çevresine.
Hayatın içindeki sıkıntılar çoğu zaman maddi olsa da manevi sıkıntılar da var.
Teknoloji ilerledikçe hayat içinde buna ayak uydurmak zorunda kalıyor, elektrik enerjisi artık yaşamın her yerinde olmasa olmazlardan ama iş fatura ödemeye gelince çoğu insan artık ödeme sıkıntısı çekiyor.
Zira evdeki her cihaz elektrik enerjisine muhtaç buzdolabı, televizyon, çamaşır makinesi, ampul, kapı zili dahil her şey elektrik enerjisi ile çalışıyor ve bu da beli bir maliyet gerekiyor.
Geçenlerde dört kardeş belki de sırf bu yüzden hayatlarına son verdiler, diyeceksiniz ki; “yahu bu yüzden ölünür mü” tabi ki ölünmez başka etkenler de var muhakkak ama ekonomik durum ön plana çıkmış…
Yani suçlu kötü ev ekonomisi, peki bu insanları bu kötü işe iten asıl şey ne "bitmişlik sendromu " yani bittik hastalığı aile depresyon ilaçları alıyormuş, demek ki bir doktorları var ama doktor bile işin ciddiyetini algılamamış, anlaşılan ve bu aile hayatın çizgilerini aşmış ve hayatın içinde kalamamış.
Maneviyata gelince karşımıza aşk ve sevgi ağırlıklı intiharlar ölümler çıkıyor, herkes birilerini sevmek zorunda aşık oldu mu almak zorunda hi ediyor, bunu tetikleyen şey hormonlar olsa da genelde kalbi işaret ederiz ve bu seven aşık olan kalp bazen öyle zalimleşiyor ki adeta canavarlaşıyor insanlar canına kıyıyor yada can alıyor.
Bazen güzel kırmızı kırmızı resimlediğimiz kalp bir anda nasıl oluyor da canavarlaşıyor anlamak mümkün değil.
Aynı kalp bazen öyle sessizleşiyor ki insanı hayattan koparıyor, adeta bazı insanlar dış dünyaya kendini kapatıyor kilidi de sanki denize atıyor ve derin bir düşünceye dalıyor erken teşhiste bazıları hayata tekrar tutunabilmek de çoğu bir daha geri gelmiyor.
Biz buna ‘depresyon’ ismi koyuyoruz.
İşte bu depresyon çoğu insanı adeta yutuyor.
Birinin depresyona girmesi çoğumuzun dikkatinden kaçıyor, yada düzeltmek için zaman ayırmıyoruz. Biraz kadercilik biraz cehalet biraz da duyarsızlık yüzünden bir çök insan gözümüzün önünde eriyip gidiyor, oysa hayvanlar yüzbinlerce türden, insan türü ise tek, bakın bu çok önemli bir vurgu dünya üzerinde insan olmak düşünebilen bir canlı olmak.
Ama kimse bu mucizenin farkında değil herkes herkesin kardeşi oysa annemiz Havva babamız Adem, insan ırkı kendimize ihanet ediyoruz.
İnsanlığa sahip çıkmıyoruz.
kurtarabileceğimiz hayatları görmezden geliyoruz, mal mülk peşinde daha çok efor ve zaman harcıyoruz buda bizi maalesef düşünen inşan profilinden çıkarıp başka profile sokuyor.
İnsanlığımızı unutmayalım.
İnsan yaratılanların en üstünüdür, Allah her şeyi insanlığın hizmeti için vermiştir.
Çevremize duyarlı olalım ve bu maddi manevi yıpranmış kardeşlerimize sahip çıkalım toplum dışına itmeyelim.
Bakın bir insanı hayata çevirmek kadar insana mutluluk veren hiç bir duygu olamaz bir hayat kurtarmak bir insana bir dünya bağışlamak çoluğunu çocuğunu eşini ailesini bağışlamak anlamına gelir, bundan daha büyük bir sevinç ve mutluluk ben bilmiyorum.
“Bir insanı kurtarmak tüm insanlığı kurtarmak gibidir”
Sevgili dostlar
Hiç bir sıkıntı dünyanın sonu değil, aşk tekrar olunabilir para tekrar kazanılabilir çünkü parayı da aşkı da zamanında kazanan sizlersiniz tekrar kazanabilirsiniz bu mümkün intihar seçeneğindeki sadece sizi sonsuzluğa götürür ve yakınlarımızı üzüntüye başka da bir şey değil.
İnsanın kendi veya başkasının olsun, cana kıymak hem dünyada hem ahirette perişan olmak demektir.
Hayatın içinde kalmak önemli
Vaktinizi ve umudumuzu son nefesinize kadar sıcak tutun ve yaşama sıkı sıkı sarılın…
Sevgi ve mutluluk yol arkadaşımız olsun
Sevgi ile kalın…